Ernstig tekort aan spoken dreigt in het Verenigd Koninkrijk

spook opstijgend uit de rivier Great Ouse bij St. Ives

Geestige geschiedenissen

Een tijdje geleden bereikte me het alarmerende bericht dat er een tekort aan spoken dreigt in het Verenigd Koninkrijk. Oude geesten zijn namelijk aan het uitsterven. Ze gaan naar de “andere kant”, aldus vooraanstaand paranormaal expert Dr. Paul Lee.

Hij is van mening dat het mystieke erfgoed van het VK ernstig achteruitgaat, omdat veel geesten slapend zijn geworden of verder zijn getrokken. Een bericht dat we uiteraard serieus moeten nemen, want het stond in de Daily Star, een stralend licht in de duistere wereld van de traditionele media, denk aan een fijne combinatie van de Telegraaf en de Privé.

Als de pub’s pinten spreken

In Groot-Brittannië, waar elk zichzelf respecterende ‘oudste’ pub van het land (en alleen in Engeland zijn dat er al tientallen) minimaal één dolende geest op zolder heeft, is dit saillant nieuws.

Toch worden nog met enige regelmaat spoken waargenomen door sommige kroegtijgers. Dat gebeurt meestal na middernacht. En nee, dat komt niet omdat de gemiddelde drinkebroer dan al enkele pints achter de kiezen heeft, maar omdat geesten nu eenmaal de gewoonte hebben om ’s nachts op pad te gaan.

Zijn spoken gevaarlijk?

Niet iedereen is rouwig om het verdwijnen van spoken, want sommige mensen zijn bang voor het paranormale.

Die angst is ongegrond. Ik leg het uit.

De meeste geesten, of spoken zo je wil, zijn goedaardig of in ieder geval niet kwaadwillend, wat niet per se hetzelfde is. Toch om de angsthazen onder ons gerust te stellen ben ik bij een aantal experts te rade gegaan om uit te zoeken of een geestverschijning kwaad kan. Nou ja, dat wil zeggen, ik heb een kwartiertje gegoogeld.

Het zit zo

Uit mijn speurwerk blijkt dat niet iedereen na overlijden meteen naar de hemel vertrekt. Nee, sommige doden maken eerst een pitstop in een soort schemerige buitenaardse wachtruimte.

Soms keren ze dan tijdelijk als een geest terug naar de aarde. Dat is meestal de plek waar ze op een vaak tamelijk bloederige manier aan hun einde zijn gekomen. De spookachtige geschiedenis van zo’n plek raakt in de loop der tijd in de vergetelheid. Dus wanneer mensen van vlees en bloed plotseling een onverwachte nachtelijke ontmoeting hebben met een door herinneringen geplaagde geest, schrikken ze zich wezenloos. Die arme geest wordt dan al snel een spook genoemd, terwijl hij of zij gewoon een reisje door memory lane maakt.

Toch is er hoop voor de gekwelde zielen onder ons. Als de geest eindelijk rust vindt, verdwijnt hij of zij naar de andere kant (oftewel de hemel), maar dit proces kan eeuwen duren (bron).

Het verschil tussen een geest en een Poltergeist

Nu zijn paranormale activiteiten niet beperkt tot geesten. Er is ook nog zoiets als een Poltergeist.

Het verschil tussen de twee is van groot belang in de Britse samenleving, waar zelfs de doden zich niet kunnen onttrekken aan de voor dit land typische klassenmaatschappij. Een Poltergeist wordt namelijk gezien als het ordinaire neefje van de verfijnde geest.

Geest

Een geest is de ziel of het bewustzijn van een overleden persoon die nog steeds aanwezig is in de wereld van de levenden.

Geesten kunnen verschijnen in verschillende vormen, zoals doorzichtige figuren, schaduwen, of lichtbollen. Ze proberen soms te communiceren met de levenden door middel van dromen, visioenen, of door voorwerpen subtiel te verplaatsen.

Vaak blijven geesten rondhangen vanwege onafgemaakte zaken, emotionele banden met een plaats of persoon, of vanwege een ongewone of gewelddadige dood.

Poltergeist

Het woord “poltergeist” komt uit het Duits en betekent letterlijk “luidruchtige geest”. Poltergeisten staan bekend om het verplaatsen of werpen van voorwerpen, het maken van lawaai, en het verstoren van de omgeving op een meer tastbare en vaak agressieve manier dan gewone geesten.

Sommige theorieën suggereren dat poltergeisten niet daadwerkelijk geesten zijn, maar eerder manifestaties van psychokinetische energie veroorzaakt door levenden, vaak adolescenten met onderdrukte emoties.

Zorg dat je rein van geest bent

Mocht je last hebben van een spook, dan is er nog geen nood aan de man. “Geesten en spoken verjaag je door ze te negeren.

Hoe opdringerig ze ook zijn, als jij een puur en edel hart hebt dat zich niet bezighoudt met gebruik van drugs, alcohol en buitengewoon overmatige sex, dan zijn spoken niet geïnteresseerd in jou.”

Kortom, als je rein van geest bent, (pun intended) hoef je je nergens zorgen over te maken (bron).

Spoken zijn onder ons

Een scepticus zou kunnen beweren dat spoken, of geesten, ongevaarlijk zijn omdat ze nu eenmaal niet bestaan. Die scepticus is uiteraard de plank volledig mis aan het slaan.

Spoken bestaan wel degelijk.

Om mijn mening te staven ben ik verder onderzoek op gegaan. Daarbij heb ik me niet beperkt tot de overvloedige schatkamers van de internetfora om mijn gelijk te halen.

Ik ben er op uitgetrokken onder leiding van lokaal geschiedkundige en auteur van de ‘The Haunted History of Huntingdonshire’, Mark Egerton.

Te beginnen in mijn woonplaats St. Ives in Cambridgeshire, een dorpje waarvan de geschiedenis teruggaat tot het begin van het eerste millennium na Christus.

St. Ives

St. Ives is, ondanks dat het historische centrum past op een postzegel, een vruchtbare jachtgrond voor paranormale activiteit. Zo schijnen er spoken te zitten bij de brug over de Great Ouse, (mediterende monniken, Belgische 14e eeuwse kooplui en verdrinkende boeren); is de toren van de All Saints Church bewoond door een verongelukte piloot; in de raadskamer van het Victoriaanse stadhuis is regelmatig lawaai van 17e eeuwse feesten te horen en in het voormalige politiestation is Poltergeist activiteit.

Dit alles volgens onze lokale expert, Mark.

Mijn jacht op spookachtige verschijnselen is iets minder succesvol dan gehoopt. Bij de normaliter rijke occulte jachtgronden, de dorpskroegen zie ik van alles wat het daglicht niet kan verdragen, waaronder teveel nakend blauw doorschijnende huid met een rijke schakering aan tatoeages, zoals usance in het Britse rijk.

Geen spoken.

Pub Ghosts

Toch woont in de Golden Lion pub een groene 17e eeuwse lichtgevende dame, die naar men zegt de minnares was van voormalig Lord Protector Oliver Cromwell. Zij komt met enige regelmaat ’s nachts op bezoek bij hotelgasten. In een andere kroeg – genoemd naar dezelfde Oliver Cromwell – zit slechts een ordinaire Poltergeist.

Een jaarlijkse tragedie bij de Old Ferry Boat Inn

Bij de Old Ferry Boat Inn is het raak. Hier rust Juliet onder een leien grafsteen in de vloer. Het gerucht gaat dat ze elk jaar op de verjaardag van haar dood weer opstaat. Juliet hing zichzelf op na een gebroken hart op 17 maart 1050. Het personeel vermijdt het lopen over haar graf, omdat ze denken dat dit verschijningen oproept.

Aangezien het op het moment van schrijven pas juli is, heb ik helaas geen tijd om ruim een half jaar op haar manifestatie te wachten. Bovendien zegt Mark dat dit verhaal slechts op folklore berust. Nou ja, mocht je bij haar volgende verschijning willen zijn, je kunt een kamer boeken bij de Old Ferry Boat Inn.

…….

Op mijn speurtocht heb ik de foto boven dit blog kunnen maken. En nee, jij ongelovige Thomas, die is niet gefotoshopt, dit is echt een uit een de Great Ouse opstijgend spook.

Praktische tips voor een trip naar St. Ives

• Als je met de auto naar Engeland gaat, lees dan de blogs met tips over de  veerboot vanuit Hoek van Holland, Duinkerken of Calais.
• Lees mijn andere blogs over Engeland voor inside tips.

Meer Engeland