Een fietstocht door de Engelse countryside
Het plan is om naar Northampton te fietsen voor een familiebezoek vanuit onze woonplaats St. Ives in England. De weersvoorspelling voor deze laatste week van april is zonnig, zonnig en nog meer zon. Een afstand van 71 kilometer volgens Google, met een hoogteverschil van 381 meter. En dat verdeeld over vier dagen. Moet (gemakkelijk) kunnen, lijkt me zo.
Maar zoals vaak met bronnen die je op het internet vindt, is de praktijk weerbarstiger. Tenzij je provinciale fietspadloze wegen waar auto’s met 90 kilometer per uur voorbij razen geen probleem vindt. Dan is het gewoon een rondje fietsen van 142 kilometer. Een milieuvriendelijk rondje, dat dan weer wel. Een fantastisch alternatief voor de auto. Duurzaam, gezond en met een minimale ecologische voetafdruk.
Dag 1 St. Ives – Stanwick 43 km
De eerste dag gaat grotendeels over bekend terrein, langs de Great Ouse rivier, via Huntingdon, onder langs Grafham water en Buckden.
Onderweg genieten we van de typische Engelse countryside. We zien we vlinders, konijnen, hertjes en Postbox Toppers: gehaakte poppetjes op postbussen. Het bekleden van brievenbussen met huisvlijt is slechts een van de curieuze Britse liefhebberijen die we onderweg tegen zullen komen.
De vogeltjes fluiten alsof het al mei is. Kersenbloesem en paarse regen knallen tegen de blauwe lucht. Roofvogels laten hun schaduw achter op het zandpad voor ons. Dit is Engeland op zijn best.
Na 30 kilometer fietsen is het tijd voor pauze in het mooie Kimbolton.
Kimbolton
Kimbolton, een postzegel in de regio Huntingdonshire is de plek waar Catherine van Aragon stierf na haar scheiding van Henry VIII, in Kimbolton Castle in 1536.
Postbox toppers
Stanwick Hotel
Hoewel het plaatsje van ruim duizend zielen een kasteel, kerk, geschiedenis en een treinstation heeft is er nergens een café te bekenen voor de hoognodige cafeïnekick. Dan maar automatenkoffie van Costa uit de supermarkt voor de lieve prijs van drie pond en vijftien pence. In de schaduw bij de St. Andrews kerk, op het met roze middeleeuwse huisjes omringde grasveld is het prima toeven. De koffiekwaliteit is minstens zo ‘goed’ als de gemiddelde pub koffie in Engeland.
Raud
Na de koffie is het nog zo’n vijftien kilometer te gaan. Een klein uurtje fietsen. We verlaten Cambridgeshire en bevinden ons op nieuw terrein, Bedfordshire. We zitten op de B645, een provinciale weg. Het verkeer raast met negentig kilometer per uur voorbij, terwijl het aantal gaten in het wegdek exponentieel toeneemt. Na een kwartier heb ik er genoeg van, we nemen de afslag naar Raud. Dat levert een kilometer extra fietsplezier en rustige wegen op.
Stanwick
Onze dag eindigt bij het in Tudorstijl gebouwde Stanwick hotel. Een cadeautje na ruim veertig kilometer fietsen en 195 meter klimmen. Het hotel heeft een lommerrijke tuin met bloemen omstrengelde beelden. We mogen de fiets in de huiskamer zetten van de receptioniste, tussen het porselein, comfortabele fauteuils en voor de haard. Onze kamer heeft een terrasje, dat lijkt me een betere plek voor een fiets.
In de huiskamer staat een spelletjeskast. Met de hele avond voor ons besluiten we tot Triviant, de Britse versie dus. De kaarten met vragen stammen waarschijnlijk ergens uit de jaren tachtig van de vorige eeuw. Het blijkt dat mijn kennis van Coronation Street, Shakespeare en welke Britse vrouw in 1964 de gouden medaille heeft gewonnen met de Pentathlon (Mary Rand) ontoereikend is voor het spel. Gelukkig heeft een vorige gast de kaartjes willekeurig teruggestopt in de doos, zodat ik mijn dwangneuroses kan bevredigen door de kaartjes met vragen keurig te sorteren. Zo wordt het toch een goede avond.
Rushden lakes
Dag 2 Stanwick – Northampton 40 km
Vandaag is een kort dagje, in theorie althans. Google denkt dat het 31 kilometer is via de A45. Voor het vertrek eerst maar even mijn achterband plakken. Dat wil zeggen, de man plakt. Ik hou toezicht.
Vanuit het hotel rijden we langs de Nene rivier naar Rushden, waar de Decathlon ons bandenplakspul verkoopt. Zo, met onze plakvoorraden weer aangevuld kunnen we met een gerust hart verder, want op onze route tussen de dorpjes liggen vaak tientallen kilometers niets. Nou ja, niets, de A45 is een asfaltnachtmerrie voor de gemiddelde fietser. Geen fietsstrook, de auto’s passeren ons rakelings. Vroem, vroem, VROEM! Het geraas komt amper over het gebonk van mijn hart uit. We moeten hier weg. Ondanks mijn verstandige fietshelm en knalgeel shirt voel ik me onveilig en onzichtbaar.
Nene rivier
Op zoek naar een rustigere weg komen we bij de Nene rivier uit, deze stroomt door Northampton, onze eindbestemming van vandaag. Hoewel Google beweert dat er geen fietspad is, denken wij beter te weten. En jawel, al snel vinden we een pad. Alleen om de honderd meter staan er manshoge hekken, die ver genoeg open gaan om een wandelaar door te laten, maar een fiets past er niet door. Mijn stadsfiets met bepakking weegt vast honderd kilo, althans zo voelt het voor mij aan. Dat betekent dat mijn fietsgenoot (want man en sterk) de fietsen over de hekken tilt. Het pad kronkelt verder over een zompig weiland. Na anderhalf uur zijn we twee kilometer gevorderd. De drukte van de A45 begint steeds meer als de betere optie aan te voelen.
Een steekstruik valt me onder het fietsen tot bloedens toe aan. Bikkel als ik ben peddel ik gewoon door. Het bloed was ik vanavond wel uit mijn shirt.
Northampton
We kunnen het pad af en de weg op. Met acht kilometer omrijden en zo’n tweehonderd meter klimmen, vermijden we de A45 en komen we ook in Northampton aan. We beklimmen heuvels en dalen weer net zo snel af, twee minuten betrekkelijke rust en de volgende heuvel dient zich weer aan.
Mathieu van de Poel beschouwt deze immense bergen vast als molshopen. Voor mij, vrouw van zekere leeftijd, voelt het alsof we de Pyreneeën over moeten. Het alternatief voor deze ellende is natuurlijk een elektrische fiets, maar dat haalt dan weer de lol uit het lijden. De hoogtewinst van vandaag is 234 meter. Het voelt als duizenden meters.
Nene rivier
Cycle route nr. 6
De laatste tien kilometer volgen we fietspad nr. ‘6’ langs een drukke autoweg tot in het centrum van de stad, naar onze bestemming voor de dag, het Ibishotel, dat zowaar een inpandige fietsenstalling heeft. Het hotel ligt in het centrum op steenworp afstand van de enkele bezienswaardigheden die de stad heeft. De Guild Hall en St. Peter’s Church.
Avondeten genieten we bij de Brittania, aan de oevers van de Nene. De broodnodige Gin & Tonic drinken we bij de Old Bank in de buurt van ons hotel.
Althorp
Northamptons enige echte claim to fame is Althorp, het landgoed waar Lady Di, de eerste echtgenote van Koning Charles, opgroeide. Althorp ligt tien kilometer buiten de stad. In de zomer is het landhuis opengesteld voor het plebs. Voor £28.50 kun je het landgoed, de gebouwen en Lady Di’s memorial bezoeken. We zijn te vroeg in het jaar. Lady Di zal het zonder ons moeten doen.
St. Peter’s Church
Dag 3 Northampton – Thrapston 53 km
’s Ochtends weet ik een ding zeker, ik ga niet terug via de weg die we gekomen zijn. De heuvels, de snelwegen en de hekken verlagen aanzienlijk mijn fietspret.
Het alternatief is via route 6 de stad noordwaarts uitrijden waarna al vrij snel we op de Brampton Valley Way komen.
Brampton Valley Way
De Brampton Valley Way is een wandel- en fietspad van 23 kilometer dat is aangelegd op de voormalige spoorlijn van Northampton to Market Harborough, die in 1981 gesloten werd.
De Way, een zandpad, is onderdeel van de Sustrans National Cycle Network Route 6. Er liggen twee voormalige spoortunnels op de route, Kelmarsh (480 meter) en Oxendon (422 meter). De tunnels zijn onverlicht.
Aan het begin van het pad ligt de Northampton & Lamport Railway (NLR), een door vrijwilligers gerunde historische spoorweg. Tussen Pitsford & Brampton en Boughton rijden op de meeste zon- en feestdagen stoom- en historische dieseltreinen over een afstand van twee mijl.
Kelmarsh tunnel, 480 meter lang
Arthingworth
De Kelmarsh tunnel is wel heel lang en donker. Als in een halve kilometer lang. Even overwegen we om af te stappen en diep onder in mijn zadeltassen verlichting te gaan zoeken. Maar ja, dat is ook zoveel werk, dus dan maar met het lichtje op de telefoon. Dat werkt ook, min of meer. In ieder geval voldoende om de tunnel door te komen.
Voor de rest fietst het heerlijk, de Brampton Valley Way is een breed zandpad. Toch de vermoeidheid en frustratie van gisteren samen met de warmste aprildag sinds mensenheugenis hakken er ineens in. Ik heb een pauze nodig.
Net op tijd verschijnt de Bullshead in Arthingworth aan de horizon. Een B&B en heerlijke pub waar we zowaar ook kunnen eten. De eigenaar heeft veel te vertellen over het land en de streekgeschiedenis. Na het versterken van de innerlijke mens met een broodje kaas en een koffie, kunnen we weer verder. We zijn halverwege. Nog zo’n vijfentwintig kilometer (heuvels) te gaan vandaag.
We eindigen in Thrapston, een dorpje aan de Nene met meer pubs dan huizen. We slapen bij de Courthouse Inn, in een kleine maar schone en moderne kamer.
Thrapston
Dag 4: Thrapston – St. Ives 43 km
De laatste dag, vanmiddag zijn we thuis als het goed is. 43 kilometer te gaan. De ergste heuvels hebben we achter de rug. In Alconbury, in de buurt van de Amerikaanse legerbasis vinden we een minimarkt voor een koude koffie en een broodje op het gras onder een boom. Hierna is het weer bekend terrein, Huntingdon, Godmanchester, thuis.
We hebben 180 kilometer gefietst en ruim 800 meter geklommen.
Verder fietsen?
- Lees het blog over een fietstocht van St. Ives naar Londen
- Lees over onze Cambridgeshire fietstocht
- Bekijk de routes op het Britse national cycle network, een netwerk van fietspaden door het Verenigd Koninkrijk.
Meer Engeland
Highgate Cemetery in Londen, een stille uitnodiging
Highgate Cemetery is een plek waar de vergankelijkheid van het leven op indrukwekkende wijze zichtbaar wordt. Tussen de half vergane graven, waar stenen zijn verweerd door tijd en natuur, wordt je eraan herinnerd hoe kort onze tijd op aarde werkelijk is. De monumenten, ooit trots en glorieus, staan nu gehuld in klimop en mos, als stille getuigen van levens die ooit waren. In deze serene omgeving word je geconfronteerd met de onvermijdelijke realiteit van sterfelijkheid. Maar terwijl je door de kronkelende paden loopt, besef je ook dat, als je dan toch je laatste rustplaats moet vinden, er weinig plekken zo prachtig zijn als deze. Highgate Cemetery met zijn gotische schoonheid en historische grandeur, biedt een rustplaats die het leven zelf eer aandoet—een stille uitnodiging om je tijd hier ten volle te benutten.
Een fietstocht van St. Ives naar Londen, langs heuvels en rivieren
Vanuit onze woonplaats in St. Ives (Cambridgeshire) rijden we in drie dagen op de fiets naar hartje Londen, dat zijn 130 kilometer en ruim 500 meter klimmen, verspreid over tientallen heuvels. De geplande route gaat door historische dorpen en via rustieke jaagpaden langs de Stort rivier en het Lee-dal.
Hinchingbrooke House, van historisch erfgoed tot Halloween horror
In Hinchingbrooke House, een landhuis in het Engelse Huntingdon, komt politiek, geschiedenis en het Britse klassensysteem samen.
Ernstig tekort aan spoken dreigt in het Verenigd Koninkrijk
Een tijdje geleden bereikte me het alarmerende bericht dat er een tekort aan spoken dreigt in het Verenigd Koninkrijk.
Peak District National Park, een wandelparadijs
In het Peak District zijn het schilderachtige Bakewell en Castleton een mooie uitvalsbasis voor enkele dagen genieten van de natuur.
Magisch Manchester, een stad met vele gezichten
Manchester is van alles. De stad in het noordoosten van Engeland heeft vele gezichten. Bruisend, edgy, modern en Victoriaans. Vuil, met droeve council estates (sociale huisvesting) en een levendig centrum. Historische panden en wolkenkrabbers staan broederlijk naast elkaar. Een mekka voor kunst- en cultuurliefhebbers en een walhalla voor de voetbalfans.
Ely, een kathedraal in het moeras
Ely wordt het ‘schip van de Fens’ genoemd. Deze bijnaam is te danken aan de unieke geografische ligging in de Cambridgeshire Fens, een regio die wordt gekenmerkt door vlakke, laaggelegen moerassen en wetlands. Doordat de stad op een kleine heuvel ligt lijkt de Ely kathedraal in de mist op een ‘schip’ omringd door een zee van drassig land.
Is een roofvogel nog steeds majestueus in een kooi?
Roofvogels, zoals uilen, adelaars, haviken en buizerds kun je bewonderen bij de raptor foundation in Engeland.
De Temple in Londen, het hart van het Britse wetsysteem
De inspiratie voor een bezoek aan ‘The Temple’ in Londen is, zoals zo vaak in mijn leven een boek, of eigenlijk zijn het er meerdere. Daarover later meer. Laat ik eerst uitleggen wat The Temple is. De Temple is het historisch hart van het Britse wetssysteem, en het is ook de zetel van de Engelse Orde van de Tempeliers. Op deze plek zijn de kerk en de wet onlosmakelijk met elkaar verbonden door de Magna Carta.
De 800 oude Temple Church, de Inner Temple, de bijbehorende tuinen en Middle Temple vormen samen de historische Temple buurt. Ronddwalend door de geplaveide straatjes van de Temple is het gemakkelijk je voor te stellen hoe rechters hier in hun zwarte toga’s en witte pruiken rond paradeerden. Of wacht dat doen ze nog steeds. Dit stukje Londen is de belichaming van de befaamde stiff upper lip.
De eindeloze luchten van het Norfolk Coast Path
Op het lange-afstand-kust-wandelpad ‘Norfolk Coast Path’ vind je eindeloze luchten, lege zandstranden, duinen, moeras en pittoreske dorpjes.
Het Culinair Geheugen
Zilveren Zusters