Als een VIP in Monaco

Wisseling van de wacht bij het sprookjespaleis

Monaco, een kabouterrijk met de grandeur van Parijs, ligt op de grens tussen Frankrijk en Italië. Het microlandje heeft een heuse prins als opperhoofd. Albert, de huidige vorst, bestuurt het stadsstaatje met een oppervlakte van twee km². Ik herhaal, twee vierkante kilometer. Gelukkig hoeft hij al die vierkante meters niet in zijn eentje te overzien, het land is een constitutionele monarchie. Je zou ook kunnen denken: dat is de grootte van een landgoed waar een beetje keuterboer zijn neus voor ophaalt. Maar zo zit ik niet in elkaar. Ondanks hun kleine achtertuin ga ik gewoon op kraamvisite, bij de eind 2014 geboren tweeling van Charlène en Albert.

En nee, deze site is geen roddelblad, dus ik ga hier geen babyfoto’s van de (wel heel schattige) tweeling delen, in verband met privacy en zo.

Prinselijk paleis

Om het prinselijke paar in hun stulpje op de ‘rock’ van Monaco te bezoeken, moet je eerst langs de wacht zien te komen en een paar kanonnen trotseren. Het is waarschijnlijk gemakkelijker om de toeristeningang te nemen. Het paleis is dagelijks geopend voor bezoekers, behalve in de periode tussen begin november en eind maart.

Van buiten lijkt het gebouw op een roze sprookjespaleis uit Disneyland. Toch zijn de fundamenten al gelegd in het jaar 1215. In het paleis zie je fresco’s uit de 15e eeuw, de goudkleurige lounge van Louis XV, een troonzaal, een kapel, een marmeren trap uit de 17e eeuw en de paleistuin.

Je krijgt al toegang tot het Prinselijk paleis vanaf acht euro. Kaartjes kun je vooraf online bestellen.

Monte Carlo Casino en Operagebouw

Na het babybezoek is het zaak om de rest van het weekend je ook nog een beetje te amuseren. Als lid van de ‘beau monde‘ is de volgende stop uiteraard het Casino van Monte Carlo.  Effe een paar duizendjes gaan vergokken. Aannemende dat je genoeg cash bezit is dat gemakkelijk, want ook al is Monaco geen lid van de Europese Unie gebruiken de Monegasken wel gewoon Euro’s.

Het casino en operagebouw van Monte Carlo

Om het casino en operagebouw te mogen bezoeken moet je minimaal achttien jaar oud zijn en in het bezit van een identificatiebewijs. Het gebouw uit 1893 is ontworpen door Charles Garnier, de architect van de Parijse opera. Mocht je verslavingsgevoelig zijn dan is het waarschijnlijk veiliger om in de ochtend aan een rondleiding deel te nemen. Het bezoek duurt veertig minuten en kost tien euro per persoon.

Vanaf twee uur ’s middags is het tijd voor roulette, Craps, en Black Jack. Ook dan is de entree tien euro. Bovendien heeft het casino ordinaire fruitautomaten. Het is dus niet noodzakelijk een tweede hypotheek op je huis te nemen om een potje te kunnen gokken. Wel wordt op ‘gepaste’ kleding gecontroleerd.

Het operahuis is alleen te bezoeken tijdens een van de concerten.

Gran Prix

Buiten het casino staan dure auto’s rijen dik opgesteld. Hoewel ik thuis ook een heel stoere SEAT rij, kleurt die minder goed bij mijn ‘little black dress’. Dus vandaag speciaal voor de foto ga ik in het zwart gekleed, als VIP natuurlijk, met als ornament een Rolls Royce (althans ik vermoed dat dit een RR is).

De mindere goden doen het met een Ferrari.

Het plebs wil ook graag op de foto

Het zijn zware jongens, de peperdure bolides, maar het echte werk bewonder je natuurlijk tijdens de Formule 1 Gran Prix. Een Monegaskisch evenement dat ieder jaar plaatsvindt in het laatste weekend van mei. Helaas kan ik daar niet op wachten.

Oceanografisch museum

Mocht je nodig iets aan je algemene ontwikkeling willen doen (onwaarschijnlijk) dan is het Musée océanographique, het aquarium van Monaco, een goede plek om hier aan te beginnen.  Het museum is dagelijks geopend, behalve met eerste kerstdag en tijdens de Gran Prix.

Een ticket voor een volwassene kost achttien euro.

Grandioze schepen in Port Hercule.

Fontvieille district beeldenpad

Op initiatief van de prins heeft de staat Monaco, een bijzondere verzameling beelden aangeschaft. In de Fontvieillle buurt staan bijna honderd sculpturen tentoongesteld, met werk van o.a. Fernando Botero en Manolo Valdés.

Helemaal gratis en voor niets. Je hoeft er alleen maar voor rond te lopen. Dat is weliswaar niet erg VIP maar wel mooi.

Botero op het beeldenpad van Monaco

Côte d’Azur

Verder is er nog een fort, zijn er een aantal parken, verschillende kerken en kun je een postzegel-, oldtimer-, marine- en tot slot een prehistorisch museum bezoeken. Niet slecht voor zo’n microstaatje.

Na al dat vermoeiende sightseeing is het de hoogste tijd om te ontspannen, aan de Côte d’Azur natuurlijk. Het strand van Monte Carlo is de ideale plek om gezien te worden, te surfen, te parasailen en het weekend jetsetting af te sluiten met een cocktail (of twee).

Konigin Mariana van Manolo Valdés

Vervoer

Van en naar Monaco

• De echte rijken komen natuurlijk naar Monaco met een helikopter. Aangezien de jetsetters personeel genoeg hebben om dit uit te zoeken, laat ik me hier niet verder over uit.
• Als je met de auto arriveert, moet je in een van de vele parkeergarages parkeren. Dat is normaal gesproken geen probleem en ook niet buitensporig duur.
• In Nice is het dichtstbijzijnde vliegveld. Met de auto is het ongeveer een half uur rijden naar Monaco.
• Monaco heeft een eigen treinstation, met de TGV ben je binnen vijf en half uur in Parijs. Andere steden zoals Toulouse en Genua zijn ook bereikbaar per trein.
• Indien je in het gelukkige bezit bent van een superjacht dan is Port Hecule de plaats om aan te meren.

In de stad

• Zoals gezegd is de stad klein, maar het ligt op een berg. Dat betekent flink klauteren, de stadsbus, een taxi of een van de zeven openbare liften nemen.
• Een alternatief op de benenwagen is de ‘hop on, hop off ‘Azur Express‘, een toeristentrein die de haven, Monte-Carlo, de paleizen, het casino en de verschillende tuinen aandoet. Op de route zijn twaalf haltes. Een dagpas voor een volwassene kost 21 euro.

Paleis van justitie (niet openbaar)

Accommodatie & Restaurants

In Monaco kun je uiteraard op stand eten, met of zonder sterren. Je hebt keuze uit maar liefst zeventien sterren restaurants. Maar verbazingwekkend genoeg kun je ook in het oude centrum voor een paar euro een broodje kopen. Het hoeft dus niet duur te zijn. Ook qua hotels is er een ruime keuze.