La dolce vita in Apuglia

Puglia – Italië’s sexy hak

Als Italië een laars is, dan is Puglia (Apuglia in het Nederlands) de hak. En Puglia is de stiletto onder de hakken: elegant, met een hoog wow gehalte en een tikje wankel. Een turquoise zee, witgekalkte stadjes, zonovergoten stranden, pizza, pasta di nonna en en vino zorgen voor de zomerse aankleding tussen eeuwenoude olijfbomen.

Een laars met schoonheidsfoutjes

Alleen is niet alles Instagram-perfect. Vooral rond grote wegen en in sommige minder welvarende stedelijke wijken zie je veel zwerfvuil. Ook op sommige stranden is het devies: even opruimen voor je je handdoek uitrolt. Maar goed, Italië zonder chaos zou Italië niet zijn.

Rondreis Puglia

Als je Puglia wilt zien kun je kiezen om een rondreis te maken en op verschillende plekken te slapen of op één plek te blijven en van daaruit de omgeving verkennen. We verbleven het grootste deel in Ostuni en Taranto. Waarschijnlijk kom je aan in Bari of Brindisi als je met het vliegtuig, de trein of boot reist.

Bari – baklava van culturen

Bari, hoofdstad van Puglia en logistiek knooppunt is veel meer dan een tussenstop. Hier loop je van het strand zó de oude stad in, waar grootvaders in hemdjes kaarten spelen op plastic stoelen en nonnas orecchiette staan te rollen in open deuropeningen. Hoogtepunt (letterlijk en figuurlijk) is de Basilica di San Nicola, gewijd aan niemand minder dan Sint-Nicolaas. Ja, die van de cadeaus en – als je het de Russen vraagt – wonderen op bestelling.

De kerk trekt jaarlijks tienduizenden orthodoxe pelgrims, vooral uit Oost-Europa. Sommigen knielen eerbiedig, anderen filmen alles met een selfie-stick, maar allemaal komen ze voor dezelfde man: Nicolaas van Myra, wiens stoffelijke resten hier in 1087 zijn ‘herplaatst’ door ondernemende zeelieden uit Bari (lees: gejat uit Turkije).

De kerk is daarmee niet alleen religieus belangrijk, maar ook een zeldzaam voorbeeld van katholieke én orthodoxe verering onder één dak. Multicultureel avant la lettre, dus.

Taranto – de ruwe parel

Taranto is een stad vol contrasten. Aan de ene kant: een charmant oud centrum op een eiland, een knusse haven, een indrukwekkend fort rond de marinebasis en helderblauw water bij de nymphen-bron (ja, die heet echt zo). Aan de andere kant: de staalindustrie die de lucht niet altijd fris houdt. 

Fort Aragonese

Het fort, Castello Aragonese, een imposant 15e-eeuws bolwerk aan zee, werd gebouwd door de Aragonezen om het stadje te verdedigen tegen Ottomanen, piraten en wie er verder nog ongewenst langskwam. Tegenwoordig is het fort open voor bezoekers. De rondleiding is gratis én wordt verzorgd door de Italiaanse marine. Je hoort alles over onderaardse gangen, gevangeniscellen en verborgen trappen, terwijl je ondertussen uitkijkt over de glinsterende Ionische Zee.

Even verderop, vlak bij de brug in Taranto, ligt een plek waar je bijna verwacht dat er elk moment een halfnaakte godin uit het water komt zweven: de Fonte di Villa Peripato, oftewel de Nymfenbron. Volgens de lokale legende badderden hier ooit nymfen – mythische waterwezens met een zwak voor marmer en drama. Een kleine, verstilde fontein verscholen tussen palmen, cipressen en afbladderende grandeur is alles wat er nog resteert van de dames.

De plek voelt als een stukje vergane glorie dat wacht op een nieuwe Instagram-filter. Rustig, poëtisch en nét kitsch genoeg om charmant te zijn. Perfect om even af te koelen in de schaduw en weg te dromen over oude godinnen, voordat je je weer onderdompelt in Taranto’s rauwe stadsschoonheid.

Welvaart met een bijsmaak van roet

Taranto is een stad van contrasten. Je wandelt van brede winkelstraten met winkels die niet zouden misstaan aan de PC Hooftstraat, via smalle steegjes naar een historisch fort, en ondertussen ruik je af en toe… welvaart. Of beter gezegd: de uitlaatgassen ervan. De stad huisvest namelijk een van de grootste staalfabrieken van Europa – het voormalige ILVA, tegenwoordig Acciaierie d’Italia – een kolos van beton, schoorstenen en eeuwig pruttelende pijpen. Voor de inwoners van Taranto betekent het werk en brood op de plank, maar ook longproblemen, verontreinigde lucht en juridische strijd die al decennia voortsleept.

De industrie is letterlijk niet weg te denken uit het landschap. Vanuit de idyllische oude stad zie je de rokende installaties aan de horizon, als een herinnering dat economische bloei soms een prijs heeft. De vervuiling is niet overal zichtbaar, maar wel voelbaar — in de zorgen van bewoners, in rapporten vol moeilijke woorden, en in het debat tussen gezondheid en werkgelegenheid.

Toekomst in Taranto

Toch is Taranto geen verloren zaak. De stad probeert zich opnieuw uit te vinden, met culturele projecten, restauratie van historische gebouwen en duurzame initiatieven. Het is een plek waar schoonheid en strijd hand in hand gaan — en waar je als reiziger niet alleen vakantie viert, maar ook even stilstaat bij wat ‘vooruitgang’ eigenlijk betekent.

Bron rapport van de Wereldgezondheidsorganisatie

Ik sliep in Palazzo Pitagora – een prachtig appartement met ontbijt op het dakterras. vernoemd naar Pythagoras die op 30 jarige leeftijd naar Zuid-Italië verhuisde.

Gay-lipoli: Italië’s queer paradijs

Voor een zonnige strandvakantie met een roze randje is Gallipoli de ideale badplaats. Ooit een vissersstadje, nu het epicentrum van LGBTQ+-toerisme in Italië. Niet voor niets noemen insiders het ook wel ‘Gay-lipoli’. De stranden van Baia Verde zijn legendarisch. Overdag relax je onder een parasol, ’s avonds dans je je voeten stuk in een van de beachclubs.

Wie weg wil uit de stad vindt al gauw de witte dorpjes van Puglia op haar pad, plaatsjes waar de tijd stiekem een dutje lijkt te doen.

Witte droomstadjes & trulli-wonderen

• Neem bijvoorbeeld Ostuni, ook wel ‘la città bianca’ – de witte stad. Met steegjes die alle richtingen op lijken te kronkelen, een kerk op een heuvel en uitzicht tot aan de zee. Hier eet je de beste pasticciotto van je leven – een cakeje gevuld met romige custard, combineer mete een cappucino.
• En dan Alberobello: alsof de Efteling is neergestreken in Zuid-Italië met zijn trulli, die iconische ronde huisjes met kegelvormige daken. Het enige dat hier ontbreekt zijn kabouters.

Of bekijk de huisjes tijdens een Trulli-tour met gids.

• Locorotondo is een plaatsje met witgekalkte huizen gebouwd in een bijna perfecte cirkel boven op een heuvel. Locorotondo heeft z’n eigen DOC – een frisse witte wijn die perfect past bij een warme avond op het terras. Licht, fruitig en gevaarlijk doordrinkbaar. Bestel ‘m bijvoorbeeld bij Ristorante U’Curdunn, met een romantische binnenplaats, lokale gerechten en uitzicht op de vallei. Probeer de orecchiette met cime di rapa of de gegrilde aubergine — je proeft Puglia op z’n best.

Meer pareltjes in de hak

Naast Gallipoli, Taranto, Ostuni en Alberobello, zijn er nog een paar plekken die je zeker niet mag missen:

• Lecce – het Florence van het zuiden, maar dan met palmbomen. Barok op zijn best.
• Santa Maria di Leuca – helemaal in het zuiden, waar de Ionische en Adriatische zee elkaar kussen.
• Monopoli – nee, geen bordspel, maar een charmant stadje aan zee met een levendige vismarkt.

Praktische tips voor je bezoek aan Apuglia

Beste reistijd?

In de zomer is het druk en toeristisch, zeker in Augustus wanneer de meeste Italianen in eigen land op vakantie gaan. Mei, juni of september zijn ideaal qua drukte en temperatuur Juli en augustus zijn heet en duur (tenzij je daar juist van houdt, dan: succes).

Rondreis Apuglia

Grote kans dat je rondreis in Bari, de hoofstad van Puglia, begint. Hoe kom je er? Vliegen op Bari of Brindisi is het makkelijkst. Huur een auto of neem de trein.

• Veerboten  verbinden Italië met Albanië, Montenegro, Kroatië, Griekenland, Ionische Eilanden & Kefalonia en bieden veerdiensten naar Durres (in Albanië), Bar (in Montenegro), Dubrovnik (in Kroatië), Igoumenitsa & Patras (in Griekenland), Corfu (in Ionische Eilanden), Sami (in Kefalonia).

Bekijk de verschillende overtochten hier.

• De meeste vluchten komen aan in Bari of Brindisi.
• Vergelijk prijzen om een auto te huren.
• Of neem de milieuvriendelijke optie, ga met de trein. Je kunt zelfs in Amsterdam opstappen.
• Zelf rijden of fietsen. Scooters zijn leuk voor in de stad, maar op de snelweg geen goed idee. Waar je in andere delen van Italië je kuiten traint op bergpassen, is Puglia redelijk vlak. Ideaal voor mensen die hun vakantie willen besteden aan fietsen zonder direct de Tour de France na te bootsen.

Er zijn fantastische fietsroutes langs de kust – afgewisseld met stranden, kliffen en die kenmerkende, knoestige olijfbomen.

Meer Italië