Brits kerkhof Malaga

“They were lovely and pleasant in their lives  

In their death they were not divided”

Dit staat geschreven op het graf van de drie kinderen van Patrick & Frances Boyle.  Een ontroerend monument voor Catherine, Graeme en Henrietta gestorven ten gevolge van een epidemie in het midden van de negentiende eeuw.

De kinderen hebben hun laatste rustplaats gevonden onder de zon van Málaga. Ver van de Schotse regen slapen ze voor altijd tussen de bougainville, agave en geurende jasmijn. De jongste was twee jaar oud toen ze stierf in december 1851. Graeme het broertje overleed een maand later, hij had slechts drie jaar geleefd. Henrietta volgde hen binnen drie maanden naar het hiernamaals. Ze was acht jaar jong bij haar overlijden.

De kindergraven op het Britse kerkhof in Málaga zijn met schelpjes bedekt. Omgeven met exotische planten, lang vergeten door familie in een ver vaderland worden de kinderen getroost door het uitzicht op een gedicht van María Atencia.

 Grafschrift voor een meisje 

Geschiedenis van de Britse begraafplaats

De andere gedenktekens voor de overledenen spreken eveneens tot de verbeelding. Zoals het monument voor de bemanning van het Keizerlijke Duitse marineschip Gneisenau. Het schip zonk op 16 december 1900 in de haven van Malaga en nam allen aan boord met zich mee de diepte in. Ook het graf van Robert Boyd bevindt zich hier, geëxecuteerd in Malaga voor zijn aandeel in de opstand van 1831 onder leiding van generaal José Maria Torijos.

Het kerkhof werd opgericht in het jaar van Boyd’s overlijden op initiatief van William Mark, de Britse Consul in Malaga. Mark was geschokt door het gebruik om protestanten ’s nachts op het strand te begraven. De doden werd overgelaten aan de genade van wilde honden, de branding nam vervolgens wat nog van hen resteerde. Hij  maakte een einde aan deze gewoonte door te ijveren bij de autoriteiten in Malaga voor een alternatief. Toestemming werd uiteindelijk gegeven voor een Anglicaanse begraafplaats buiten de stadsmuren van Malaga.

Ligging protestants kerkhof Malaga

Het stukje land aan Avenida de Pries tegenover de stierenvechtersring heeft honderdvijfenzeventig jaar lang dienst gedaan als begraafplaats. Bij gebrek aan ruimte accepteert de Foundation nu alleen nog maar gecremeerde resten. De staat van het kerkhof maakt het helaas al te duidelijk dat de Stichting afhankelijk is van donaties en het werk van grotendeels bejaarde vrijwilligers voor het onderhoud.

De plaatselijke Anglicaanse gemeenschap doet wat ze kan. Onder andere John, een Welsh rugby international uit lang vervlogen tijden, doet zijn best met de verkoop van zelfgemaakte jam en chutney in het winkeltje aan de ingang van het kerkhof. Of Ged die handgemaakte zeepjes en andere organische producten verkoopt.

De opbrengsten zijn onvoldoende voor een goed onderhoud van de begraafplaats. Aan de ingang wordt er dan ook gewaarschuwd dat betreden van het kerkhof op eigen risico is. Sommige graven zijn verworden tot ware valkuilen, verzakt en overwoekerd bijna onzichtbaar voor de toevallige passant.  Een bezoek aan dit kerkhof zou zo maar eens je laatste wandeling kunnen zijn.

Vertaling gedicht  grafschrift voor een meisje

Omdat de tijd van geluk jou ontzegd werd,

Rust jouw hart zonder enige roos.

Bloed en vlees waren jouw rijkste kleed

En de aarde heeft de vastberadenheid van jouw stap nooit gekend.

Hier begint en eindigt tegelijkertijd jouw tijd als zaadje

zo begraaft men een overwonnene aan het einde van de strijd

Waar de novemberregen jouw tederheid zal doordringen

En het blaffen van een hond de stem van een voorteken zal hebben.

Stil staat jouw hele leven bij de aanraking van de dood

Die macht heeft over de zaden en de scheuten afsnijdt.

Jij bent een cocon gebleven die nooit is opengegaan, en nimmer

Zul jij de bloemenuitbarsting van de lente kennen.

(Vertaald door Ivana Fattori)

Dit bericht is gepubliceerd in januari 2011 en op 11 maart 2017 bijgewerkt met nieuwe foto´s.

Meer Malaga