Trumpington Meadows
Sodom en Gomorra lijkt het wel bij mij in de buurt. Overspelige relaties, kortstondige affaires, zelfs verkrachting, doodslag, roof en moord. Anderen gaan als konijnen tekeer en dat alles gewoon schaamteloos en plein public. Kortom, mijn innerlijke voyeur komt hier behoorlijk aan zijn trekken.
Dat is wel zo handig want normaal gesproken moet ik die tevreden houden met het gluren in nestkastjes.
En dat stuit bij mij op morele bezwaren, want je zit toch met je snufferd in iemand anders zijn slaapkamer en dat zonder hun instemming. Nee dan is het een stuk netter om je in de open lucht aan dit vrijpostige gedrag te vergapen.
Natuurreservaat Cambridge
Het toeval wil dat ik aan een klein natuurreservaat aan de rand van Cambridge, in Engeland woon. Sinds de lockdown maken we hier bij gebrek aan beter vertier dagelijks een ommetje. Onze jongste nog thuiswonende zoon moet, laat dat duidelijk zijn, onder protest mee.
We gaan naar de eendjes kijken. Iets wat hij in zijn kleutertijd node heeft moeten missen (want Sakhalin). Lessen over de bloemetjes en bijtjes krijgt hij er gratis bij. Dat mag van hem allemaal niet te lang duren, want zijn online alter ego’s als dansende sluipschutter en voetballende auto kunnen niet verder zonder hem.
Tja..
Meer Cambridge
- Ontdek Grantchester uit de gelijknamige televisieserie, een kerkdorp van Cambridge.
- Bezienswaardigheden en attracties in Cambridge.
Over de bloempjes en de bijtjes
Onder het mom van naar de eendjes kijken, zijn we stiekem verslaafd geraakt aan de liederlijke soap die deze beestenboel blijkt te zijn. Gelukkig blijken er ook keurige hoekstenen van dit kleine dierenrijk te bestaan. De zwanen en waterhoentjes gedragen zich als modelburger. Huisje, boompje, beestje en zo.
Terwijl de eenden, tja hoe zal ik dat eens netjes zeggen? Ik wil me hier uiteraard niet racistisch uitlaten, maar laten we het erop houden dat de eenden de status van de anders zo keurige buurt behoorlijk omlaag halen.
Waarom?
Nou vooruit, een willekeurig voorbeeld.
Het eendenstel kreeg als eerste in onze buurt kleintjes. Opwinding alom, zelfs de puber vertoont enig enthousiasme bij het speuren naar de drijvende gele donsjes.
Maar terwijl Donald met zijn vrienden rondhangt, zuipt, vist en onsamenhangend kwaakt, zit Katrien als alleenstaande moeder met de kleintjes. Na een kleine week is haar kroost gedecimeerd tot Kwek. De rest is vermoedelijk door verwaarlozing of geweld aan hun eind gekomen.
Roofvogels in Cambridge
Ik wil verder niet al te veel speculeren, maar ik denk dat hier de kraai, ekster, vos of de kerkuil een moorddadige rol in gespeeld hebben.
Het mannetje verdrinkt zijn teleurstelling. Met een stel vrienden hangt hij wat rond bij de forellenvijver, totdat hij ook daar genoeg van heeft en samen met een maat een voormalig zwanennest kraakt. Ongetwijfeld om zich daar over te geven aan de herenliefde.
Nee, dan de mannetjeszwaan, een echte pater familias. Hij bewaakt voortdurend zijn nest, zijn vleugels hoog opgeblazen, al rondzwemmend binnen een straal van 10 meter. Eenieder die in de buurt komt, krijgt met zijn slechte humeur te maken.
Tamelijk macho, dat wel.
Watervogels
Een beetje overdreven ook, als je het mij vraagt. Zijn nest ligt aan de overkant van de Cam, op veilige afstand van menselijke indringers. Toch zet ook ik zet een stapje achteruit als meneer blazend het steigertje nader, waarop ik een wankel evenwicht probeer te bewaren.
Maar ook in deze soap over het groot Buitenbos blijft niets zoals het was. De volgende dag zit het echtpaar Zwaan knusjes samen op het nest en dat levert veel bekijks op.
Een medevoyeuse staat op een afstandje op een bankje te gluren om te kijken of ze iets belangwekkends ziet. Een ekster houdt vanaf een aanpalende struik de boel in de gaten, een buizerd vliegt over. Het lijkt erop dat het gebroed aan het uitkomen is.
Het groot Buitenbos
De kokmeeuwen daar wil ik het ook even over hebben. Zijn zijn de hangjongeren van het vogelrijk, luidruchtig en nogal vol van zichzelf, levend op junkfood, menselijk afval. Of is het lijdend voorwerp hier onderwerp? Menselijk afval dat achteloos vuilnis dumpt in een natuurreservaat.
Afijn, woorden. Daar gaat het nu even niet om. Het zijn de daden die de mensheid van beesten onderscheiden, toch?
Over vogels en hun manieren
Geef mij dan maar de waterhoentjes. Ze hebben een prachtig stel, nou ja voor de ouders althans, koters op de wereld gezet. In werkelijkheid zijn de baby’s nogal lelijk, met bolle ogen en een nogal slordig, Boris Johnsonachtig donsdek. Dat geeft niets, want het komt goed. Als volwassene hoenen hullen zich in een wonderschoon tenue, waarbij ze de rood-gele snavel combineren met gestroomlijnde Nike-strepen op hun zwarte lijf.
Pa en ma houden zich beiden intensief met de opvoeding bezig, zo mag ik dat zien. Terwijl de kleintjes lichtvoetig over het dril lopen, zwemmen de ouders er achter aan. Wanneer de boze zwaan in de buurt dreigt te komen, jaagt moeder Hoen haar kleintjes snel het riet in. Hèhè, daar zitten ze veilig, in ieder geval voor eventjes.
Nee, dat komt wel goed met de hoentjes. Nu de rest van de buurt nog.
Klein geluk
De eenden, zwanen, kokmeeuw en waterhoentjes spelen een hoofdrol in mijn dagelijks vertier. Toch wil ik ook de figuranten noemen: de bloemetjes, bijtjes, vlinders, de eenzame vos, meerkoet, raaf, bonte kraai, de kauw, aalscholver, reiger, de domme gans en al die anderen die ik vergeten ben te noemen of waarvan ik de naam niet weet. Wat mij betreft spelen jullie een glansrol in deze Britse variant van Goede Tijden, Slechte Tijden.
Dankzij jullie heb ik mijn geestelijke gezondheid weten te bewaren tijdens de lockdown.
Mijn dank is groot.
Leestip Waterland
Waterland won de Guardian fiction prijs en was short listed voor de Booker prijs. Het is een familiekroniek, een autobiografie, een streekroman, een geschiedenisles en een detective story ineen. Het is wel omschreven als het Engelse antwoord op Borges, Márquez en Grass, en gunt ons een blik in het merkwaardige, koppige karakter van de Engelsen.
Bier, paling, de Franse Revolutie, windmolens, moord, liefde, onderwijs, nieuwsgierigheid en – bovenal – over het kwaadaardige, gezegende element water. Het vlakke, waterrijke, ingepolderde gebied ten noorden van Cambridge is een land van sluizen, sloten, slib, vissen en vogels.
Ook in Engeland
Highgate Cemetery in Londen, een stille uitnodiging
Highgate Cemetery is een plek waar de vergankelijkheid van het leven op indrukwekkende wijze zichtbaar wordt. Tussen de half vergane graven, waar stenen zijn verweerd door tijd en natuur, wordt je eraan herinnerd hoe kort onze tijd op aarde werkelijk is. De monumenten, ooit trots en glorieus, staan nu gehuld in klimop en mos, als stille getuigen van levens die ooit waren. In deze serene omgeving word je geconfronteerd met de onvermijdelijke realiteit van sterfelijkheid. Maar terwijl je door de kronkelende paden loopt, besef je ook dat, als je dan toch je laatste rustplaats moet vinden, er weinig plekken zo prachtig zijn als deze. Highgate Cemetery met zijn gotische schoonheid en historische grandeur, biedt een rustplaats die het leven zelf eer aandoet—een stille uitnodiging om je tijd hier ten volle te benutten.
Een fietstocht van St. Ives naar Londen, langs heuvels en rivieren
Vanuit onze woonplaats in St. Ives (Cambridgeshire) rijden we in drie dagen op de fiets naar hartje Londen, dat zijn 130 kilometer en ruim 500 meter klimmen, verspreid over tientallen heuvels. De geplande route gaat door historische dorpen en via rustieke jaagpaden langs de Stort rivier en het Lee-dal.
Hinchingbrooke House, van historisch erfgoed tot Halloween horror
In Hinchingbrooke House, een landhuis in het Engelse Huntingdon, komt politiek, geschiedenis en het Britse klassensysteem samen.
Ernstig tekort aan spoken dreigt in het Verenigd Koninkrijk
Een tijdje geleden bereikte me het alarmerende bericht dat er een tekort aan spoken dreigt in het Verenigd Koninkrijk.
Peak District National Park, een wandelparadijs
In het Peak District zijn het schilderachtige Bakewell en Castleton een mooie uitvalsbasis voor enkele dagen genieten van de natuur.
Het Culinair Geheugen
Love for the good things in life –
Zilveren Zusters