5 boswandelingen in de Limburgse winterzon

Wandelen in de Limburgse bossen

In de winter buiten komen in Nederland is meestal een kleine uitdaging voor mij. Het is vaak koud, nat, grijs en vroeg donker. Kortom, wat mij betreft, geen ideale omstandigheden voor een lekkere wandeling. Maar als je in het bos komt, dan doet het weer er niet meer toe. Het is dan vooral een kwestie van de juiste (waterdichte) kleding te dragen.

Het winterbos kan namelijk spectaculair mooi zijn. Gekleurde paddenstoelen, late herfstblaadjes, met rijp versierde takken en vijftig tinten bruin zorgen voor een visueel feestje. Als je goed kijkt, zie je sporen van wilde zwijnen en dassen. De bosranden worden opgevrolijkt door vogels. Koolmeesjes, roodborstjes maar ook grote vogels, aalscholvers, reigers en buizerds. De laatste een vogelsoort die in mijn jeugd (lang geleden), zeldzaam was en je tegenwoordig dagelijks kunt spotten. Een positief trendje in deze tijden van waarbij de rode lijst van met uitsterven bedreigde diersoorten alsmaar langer wordt.

Dus ga naar buiten en verken die bossen. In Limburg liggen er verschillende, die elk wat anders te bieden hebben. Ik heb er hieronder vijf op een rijtje gezet.

• Leudal
• Meinweg
• Kasteelse Bossen
• Groote Peel
• Schadijker bossen

Het Leudal, Haelen

Het Leudal is een tamelijk klein, maar fijn, bos in Midden-Limburg. In het natuurgebied van 900 hectare vind je een grote diversiteit, zowel aan landschappen als vegetatie. De hoogteverschillen aan de westoever van de Maas maken dit zo’n mooi wandelgebied. Je gaat door dichte bossen, loopt langs riviertjes, weilanden en wandelt door heidelandschap.

Meinweg, Herkenbosch

Nationaal park de Meinweg is o.a. bijzonder omdat je hier letterlijk de grens opzoekt. Het park ligt over 1.600 hectare verspreid in Nederland én Duitsland. Het is een landschap met heide- en grasvelden, beken, meertjes en uitgestrekte bossen. Bovendien bestaat het park uit een, voor Nederland  zeldzaam, terrassenlandschap met steile overgangen tussen deze terrassen. Deze zijn ontstaan door erosie door de Rijn en Maas afgezette sedimenten én door verschuivingen in de aardkorst. Zo reikt het Beatrixplateau wel tot een duizelingwekkende hoogte van tachtig meter boven NAP. 

Verder voor slangenliefhebbers, niet iets waar ik enthousiast van word, maar toch tegenwoordig is er weer een adderpopulatie in het park.

Door het park lopen verschillende wandelroutes van 2 tot 5 kilometer, of je verkent de hele omtrek van het park. Neem een picknick mee en trek hier een dag voor uit.  Je loopt door mul zand, langs meertjes en over vlonderpaden.

Kasteelse Bossen, Horst aan de Maas

De Kasteelse Bossen is een klein natuurgebied van 100 hectare, in de Noord-Limburgse gemeente Horst aan de Maas. In dit bos zie je veel oude bomen, zoals de eik, grove den en beukenboom. Deze zijn vaak al tweehonderd jaar oud. Nog ouder is de kasteelruïne,  Huys ter Horst, resten van dit kasteel dateren uit het jaar 1300. Bijzonder feitje, in de kelders van het kasteel overwinteren drie soorten vleermuizen. 

Ideaal met kinderen

In het bos ligt een visvijver waar je met kinderen eentjes kunt voeren en zomers kunt zwemmen. En als je over een teletijdmachine beschikt, kun je teruggaan naar het bos van mijn jeugd om paaseitjes te zoeken (let op, alleen met Pasen). 

Je kunt hier mooie wandelingen maken, sommige kort en andere tot ruim acht en halve kilometer. 

Groote Peel, Ospel

De Groote Peel in de gemeente Nederweert is een erkend ‘wetland’, een belangrijke broedplaats voor watervogels. Het is een natuurreservaat, een moeras, met open vlakten en heidevelden en een plek waar grote grazers hun gang kunnen gaan. Je kunt er prachtig wandelen, al dan niet onder begeleiding van een boswachter. Het is een gebied in ontwikkeling, waar door middel van het Life project geprobeerd wordt om het landschap zoveel mogelijk terug te brengen in de oude staat, waarbij het hoogveen een hoofdrol speelt.

Kunst in het bos

Nu is ook dit bos, zoals de meeste andere in Limburg opgeleukt met kunst. Een trend die mij over het over het algemeen niet kan bekoren. Laat ik voorop stellen dat een bos, of meer in het algemeen een natuurgebied, er hoort uit te zien alsof de natuur het er voor het zeggen heeft.

Maar ik maak graag een uitzondering voor het Landart kunstwerk dat Dirk Verberne, een jonge kunstenaar uit de omgeving, hier heeft gebouwd. Het is een ode aan de omkering in het landschap, waarbij het huidige berkenbos verdwijnt doordat het waterniveau verhoogd wordt, zodat het vroegere hoogveen terugkeert. 

De installatie (zie foto hieronder) is gemaakt van berken die ruimte moesten bieden aan deze ontwikkeling. Ik vind het mooi en bovenal (Staatsbosbeheer lezen jullie mee!) passend in het landschap. Dit in tegenstelling tot op andere plekken waargenomen ‘kunst’, zoals kabouters, rood geverfde bruggetjes en Afrikaanse totems om maar een paar voorbeelden te noemen.

Tips verder wandelen

• Wil jij meer gaan wandelen en kun je wel wat ondersteuning gebruiken? Schrijf je dan in voor een van de drie online trainingsprogramma’s van de Wandeltrainer. Je kunt kiezen uit de afstanden 5, 10 en 15 kilometer.
• Zorg voor goede wandelschoenen, d.w.z. met een stevige zool en genoeg ruimte bij je tenen.
• Deze bossen zijn in Noord- en Midden-Limburg. Natuurlijk er zijn veel meer bossen in Limburg, dus heb je aanbevelingen voor mijn volgende verblijf, ik hoor het graag.

Meer actief